به گزارش خبرگزاری حوزه به نقل از راسخون، حجت‌الاسلام سید احمد سجادی در یادداشتی در مقایسه بازی‌های رایانه‌ای غربی با بازی‌های تولید داخل راهکارهای تقویت بازی‌ای اسلامی ایرانی را ارایه کرده است.
بازی به معنی سرگرمی به چیزی و «بازی کردن» وقتی است که انسان با انجام ورزش و یا گذراندن وقت، خود را سرگرم می‌نماید.(فرهنگ فارسی عمید)؛ امروزه بازی‌های مدرن معنای جدید یافته و هرچند یک سرگرمی می‌باشد، ولی به صورت اعتیاد برسر جوانان و تمام کسانی که رایانه‌های خانگی دارند، سایه افکنده، اشتیاق به بازی‌های رایانه‌ای آن چنان گسترش یافته که کمپانی‌های متعددی در جهان به ساخت این نرم‌افزارها روی آورده‌اند و آن را به عنوان تجارت‌های پرسود قلمداد نموده، انواع بازی‌ها با القائات مختلف را در دست تولید قرار داده‌ا؛ جوانان تمام کشورها را در تحت سلطه فکری خود قرار داده‌اند. در کشور ایران نیز این بازی‌ها به وفور یافت می‌شود و به صورت‌های مختلف، در دسترس همگان است، حتی برخی از این بازی‌ها، آن چنان هیجان کاذب در زمینه خشونت و کشتارِ بدون دلیل، ایجاد می‌نماید که اخلاق و رفتار جوان را خشن و خشم آلود می‌نماید. در این میان، برخی از بازی‌ها علاوه بر خشونت، جنبه‌های غیر اخلاقی داشته و دارای القائات ضد اسلامی و علیه کشورهای خاص از جمله ایران، عراق و ... تهیه شده، بازیگر اصلی آن در پی کشتار مسلمانان است. در ایران نیز چند سالی است به همت موسسات مختلف و بنیاد بازی‌های رایانه‌ای، تولیداتی در زمینه بازی داشته‌ایم که باید از دست اندرکاران این امر تشکر کرد، ولی چند نکته را باید در تولید نرم‌افزارهای بازی در کشور مد نظر قرار داد:
1- مسیری که غرب در ارایه بازی پیش گرفته، مسیر خشونت و القاء کشتار به هر دلیل می‌باشد، که ادامه این مسیر برای ما صحیح نیست، متأسفانه در برخی از بازی‌های رایانه‌ای ایرانی نیز به کاربر، روش کشتار بدون هیچ دلیل یاد داده می‌شود و هیچ جنبه ملی و مذهبی در نرم‌افزار لحاظ نشده، همان گونه که کاربر در بازی‌های غربی می‌کشد و امتیاز می‌گیرد، اینجا نیز می‌کشد و بر حسناتش افزوده می‌گردد. در صورتی‌که ایجاد چنین هیجان و ولع کشتار، امری ناپسند و کاربر را به انسانی دوست‌دار کشتن تبدیل می‌نماید.
2- باید توسط روانشناسان و جامعه شناسان ابعاد جدید بازی بدون خشونت استخراج و ارائه گردد که چگونه می‌توان بازی کرد، ولی کمتر دچار خشونت شد.
3- محیط‌های برنامه نویسی باید تماماً ملی باشد.
4- با سرمایه گذاری دولتی و پشتیبانی مراکز فرهنگی این تولیدات باید همانند نرم‌افزارهای خارجی ارزان در اختیار همگان قرار گیرد.
5- مسئولان کشور باید بدانند، در ایران جوانانی هستند که بسیار بهتر از غربی‌ها می‌توانند به تولید بازی بپردازند، لذا جای آن دارد که جوانان را باور داشت و از همه این جوانان که با همت بزرگ به این میدان وارد شده‌اند، قدردانی شود و آنان را در ادامه مسیر پشتیبانی کرد.
